Excuus, ik was per abuis vergeten de laatste post te uploaden!

Day 8: de laatste prikdag

Vandaag de laatste prikdag! 

Ik had helemaal een tactiek bedacht om mijn vetrijke ontbijt binnen de tijd (20 minuten) weg te krijgen, echter hadden wij gisteravond een grote portie bami die nog lekker was ook, dus ik denk dat ik daar iets te veel van heb gegeten, ik kreeg het namelijk echt niet weg zonder er ècht misselijk van te worden en heb dus een deel laten staan. Daarna kreeg ik het reeds bestaande drankje, wat echt méga smerig is, ontzettend zout en ik heb het kokhalzend opgedronken. 

Ik werd een klein beetje duizelig en ben rond 10 uur weer gaan slapen, om half 12 werd ik wakker en was ik nog meer zo moe. Eigenlijk ben ik dus maar 1 dag wakker en een beetje spacend geweest, de andere 3 dagen heb ik de medicatieperiode geslapen, wel makkelijk maar een beetje saai.

De rest van de dag was rustig, iedereen was er wel een beetje klaar mee, we hebben nog even een spelletje gedaan en dat was het wel.

Ik ben erg blij om morgen weer naar huis te gaan! We hebben 's ochtends nog de nakeuring en dan hoop ik rond 11 uur weg te kunnen, nog even 3,5 uur reizen met de trein en dan weer mijn hondje te knuffelen. 

Ik hoop dat jullie het leuk vonden om eens mee te lezen met zo'n onderzoek. Ik zei ergens in een vorig berichtje dat ik zeker nog een keer mee zou doen, ik zou echter niet meer meedoen als ik een vetrijk ontbijt kreeg, dat is gewoon too much voor mij. Gelukkig hebben de meeste onderzoeken dus niet dus wie weet :-). Let me know wat je ervan vond en of ik je mening heb kunnen bevestigen/bijstellen/veranderen!

Day 7: rustdag dag 2

Ik begin al echt uit te kijken om weer naar huis te mogen. Het is wel een bijzondere ervaringen, maar het begint me tegen te staan dat je niet mag kiezen hoelaat, wat en wanneer je eet, dat je elke ochtend wordt gewekt om eerst aan het ECG te liggen, dat je alleen een uurtje naar buiten mag onder begeleiding en op rustdagen etc. Ik kan iedereen aanraden om mee te doen, maar zeker als het je eerste keer is zou ik mij niet inschrijven voor een onderzoek waarbij je 3 weken intern zit, ik zou dat namelijk niet trekken.

Vandaag was weer een rustdag, ik heb vrij weinig meer gedaan. Helaas moest George, een van mijn kamergenoten, naar huis omdat zijn oma vanochtend is overleden. Het is natuurlijk k*t dat zoiets nu gebeurt en wij hebben zo goed mogelijk ons best gedaan om hem een beetje te ondersteunen, maar in zo'n situatie moet je gewoon naar huis gaan.

Verder heb ik helaas weer niet zoveel te melden, we hebben Risk gespeeld en ik heb mijn boeken uitgelezen.
Morgen is alweer de laatste prikdag, ik krijg dan weer dat vetrijke ontbijt en daarna het al bestaande middel. Ik hoop dat ik dit keer een beetje wakker kan blijven!

Vanavond heb ik mijn laatste infuus gekregen, toen ik aan de MRA mijn blauwe plekken liet zien, zei zij gelijk dat zij haar andere collega zou vragen en hij heeft hem er in één keer in gekregen.

To be continued, hopelijk met nog één spannend verhaal.
Indien jullie nog vragen hebben beantwoord ik ze graag :-).

Day 6: proefpersoon dag 3

Ik zou willen dat ik jullie weer kon vermaken met een spannend verhaal over spacen, maar de realiteit is dat ik wéér ongeveer 2 uur knock out heb gelegen. De laatste 2 keer had ik het medicijn zonder maaltijd, ik ben benieuwd of het de laatste prikdag anders zal zijn, dan krijg ik namelijk weer dat vieze ontbijt. 
Ik was nu in het begin maar een klein beetje duizelig, op een gegeven moment werd ik vooral slaperig en heb ik bijna 2 uur liggen slapen, waarbij je in het begin vaak wakker wordt gemaakt om even bloed af te nemen, dat is echt niet fijn als je net lekker slaapt. 
De rest van de dag heb ik mij niet zo lekker gevoeld, dat is nu voor het eerst. Ik heb net nog even 2 uur op bed gelegen en diner gehad, maar het wordt nog niet heel veel beter, ik heb hoofdpijn en voel mij algeheel niet zo top. Waarschijnlijk is het de combinatie van (te) weinig slaap, slecht eten en 3 dagen GHB...

 
Gisterenavond was het gelukkig wel gelukt met het infuus inbrengen, echter prikte ze eerst een keer mis waardoor ik weer een blauwe plek rijker ben. 


Waar wij tot nu toe de hele vleugel voor onszelf hadden, is er nu een groep van 12 mannen gearriveerd, die meteen begonnen met sjoelen in de kamer naast ons. Het is grappig om te merken hoe je gelijk 'tegen' de nieuwe groep bent met de slaapzaal. Er werden al opmerkingen gemaakt over 'over ze heen urineren om ons territorium af te bakenen' etc.

Inmiddels begin ik het wel zat te raken hier en dan vooral het eten. Thuis ontbijt ik altijd met een smoothie van fruit, water en havermout, hier is het vetrijk ontbijt of brood met veel zoetigheid, toch iets heel anders. De avond maaltijden zijn ook niet echt geweldig, het is mij vanavond gelukt om een foto te maken; hachee met aardappels en doperwten. Zoals je ziet nogal een grote portie, en ik weet niet hoe jullie erover denken maar echt 'lekker eruitziend' zou ik dit niet noemen.

Verder vermaak ik mij met een nieuwe boekenserie waar ik nu al verslaafd aan ben, die van 'Shatter me'. Als je nog een leuke nieuwe serie zoekt moet je dit echt proberen! 
Vanavond staat nog een potje Risk en een DVD op het programma, morgen weer even bijkomen.

To be continued.

Day 5: de rest van de dag

We hebben vandaag met zijn allen niet veel gedaan. Na het ontbijt zijn de meesten een paar uur bezig geweest voor de studie, echter heb je hier ongeveer om de 2 uur een eetmoment (ontbijt, ochtendsnack, lunch, middagsnack, avondeten, avondsnack) dus kun je geen uren achter elkaar doorwerken.

In de middag mochten we naar buiten! We zijn bijna een uur en een kwartier wezen wandelen met de hostess, zijn nog even wat winkels ingegaan (dit mag eigenlijk niet, want stel je voor dat je eten gaat kopen) en hebben door het bos gewandeld. 

Toen we terugkwamen hebben we nog tafeltennis gespeeld, een potje levensgroot schaken aanschouwd en na het diner stond Risk op het programma. 

Ik kreeg ook nog wat vragen, die zal ik hier beantwoorden:

1. Hoeveel krijg je ervoor?

- Iets meer dan 1400 euro voor 9 (8 hele) dagen. Dit is een vrij hoge vergoeding maar dat komt omdat wij 4 van de 8 dagen prikdagen hebben, het instituut ziet dit als intensief en daarom is het vastgesteld op 1400 euro.

2. Mag je zelf weten wat je aantrekt?

- Ja, sommigen lopen de hele dag in joggingbroek, anderen kleren zich gewoon aan. Je mag het zelf weten, als je maar slippers of schoenen draagt zodra je de slaapzaal verlaat.

3. Zou je nu vaker mee willen doen aan medisch onderzoek?

- Sowieso mag je maar 1x in de 2 of 3 maanden meedoen met onderzoek, maar op basis van mijn ervaring nu zou ik zeker nog wel een keer mee willen doen. Helaas denk ik niet dat ik daar ooit nog tijd voor heb, maar als die kans er is wil ik dat zeker. 

4. Ben je niet bang voor je gezondheid?

- Natuurlijk zit er aan elk middel een risico vast, echter word je hier onwijs goed in de gaten gehouden en heb ik mij nog niet onveilig gevoeld. Ik geloof niet dat er lange-termijn risico's zijn bij dit middel.

Verder heb ik helaas niet veel te melden, ik krijg straks weer een infuus (als het nu wel goed gaat) en ik hoop dat ik morgen weer wat spannende verhalen te vertellen heb! 

De plek van het misgeprikte infuus wordt steeds iets blauwer

Day 5: rustdag nummer 2; een schets van mijn kamergenoten

Vandaag leek het mij wel leuk om wat vragen te beantwoorden die ik heb gekregen, en om een beeld te schetsen van mijn 5 kamergenoten. 

Bed 1: een jongen met blonde krullen van 23 jaar. Heeft zijn bachelor bedrijfskunde, doet nu nog een bachelor filosofie waarvoor hij zijn scriptie moet schrijven. Echt zo'n typische jongen waar alle meisjes verliefd op worden, behalve dat hij er nog wel erg jong uit ziet. Leuke humor, praat/schreeuwt in zijn slaap, is verslaafd aan Fifa (dat voetbalspel) en zijn maag is echt een zwart gat, omdat hij op bed 1 ligt mag hij altijd als eerste eten en hij is ook als laatste klaar, het is niet normaal hoeveel eten hij naar binnen werkt. Wordt inmiddels Ludwig genoemd hier, ook al heet hij zo niet (lijkt wel op zijn naam).

Bed 2: een knap meisje met blonde krullen (die 2 zouden een leuk stel zijn) van ik geloof ook 23 jaar. Is van vwo naar vmbo gegaan, toen MBO, doet nu HBO en wil hierna een half jaar een master gaan doen in Londen (even geen idee welke studie). Leuke meid, heb er gezellige gesprekken mee gehad. Wordt inmiddels Juliana genoemd.

Bed 3: een jongen van 23 jaar. Doet mbo3 ICT. Is een beetje het typische voorbeeld van een ICT student/nerd, kijkt de hele dag films, heeft soldaatjes mee die hij aan het verven is, draagt voornamelijk zwarte kleding. Wel een erg aardige gast. Maakt hilarische opmerkingen, bijvoorbeeld toen er bezoek kwam voor bed 2, wat duidelijk een vriendin van haar was, vroeg hij later of het gezellig was geweest met haar moeder. Heeft tevens voor de bijnamen van bed 1 en 6 gezorgd. Dit is voor hem de 3e keer dat hij meedoet aan een onderzoek. Wordt inmiddels Bart genoemd.

Bed 4: een vrouw van 34 jaar. Werkt 32 uur per week in een theehuisje, heeft 2 jaar verpleegkunde gedaan maar vond dit toch niks. Is iets meer afgezonderd, doet niet graag mee met spelletjes of film kijken, maar is wel aardig. Dit is de 3e of 4e keer dat zij meedoet aan een onderzoek. Wordt inmiddels Jude genoemd.

Bed 5: dat ben ik. Ik word inmiddels Tatjana genoemd.

Bed 6: een jongen van 26 jaar, komt ook uit Den Haag. Studeert journalistiek. Is inmiddels door bed 1 ook verslaafd aan Fifa. 'Helaas' lig ik naast hem, hij snurkt namelijk echt ónwijs hard. Wordt inmiddels George genoemd.

In principe zijn we dus bijna allemaal van dezelfde leeftijdsklasse, maar voor dit onderzoek werden er ook alleen proefpersonen in de leeftijd van 20 tot 40 jaar gevraagd. Het is mij 100% meegevallen, ik kan het met iedereen vinden en de meesten hebben erg leuke humor. 

Vanavond zal ik nog een verslagje plaatsen van deze dag, wij gaan vanmiddag onder begeleiding even Groningen in voor een wandeling, het is heel lekker om even naar buiten te mogen! En vanavond lasagne bij het avondeten, ik heb er nu al zin in. To be continued.

Day 4: proefpersoon dag 2

Vannacht stond ik al om 4 uur naast mijn bed om urine in te leveren, blijkbaar inspireerde ik mijn kamergenote want 5 minuten later deed zij hetzelfde.

Ik heb slecht geslapen, bed 1 was erg onrustig en heeft veel lopen praten/schreeuwen in zijn slaap waar andere kamergenoten weer hard om moesten lachen (hij riep dingen als 'ga liggen, blijf liggen!'. Er wordt hier op gehamerd dat je 5 minuten voordat ze een ECG gaan maken plat moet gaan liggen en daarna helemaal stil moet blijven liggen met je ogen dicht tot het ECG gemaakt is). Verder heb ik ook ontzettend liggen zweten in bed, ik weet niet of dit een bijwerking is van de medicatie of dat het gewoon erg warm was.

Ik moest vanaf 10 uur gisteravond nuchter zijn, tot 4 uur nadat wij de medicatie hadden gekregen. Dit betekent dat ik in totaal 15 uur niks kon eten, op een gegeven moment gaat je maag dan wel rammelen.

Omdat gisteravond het prikken van het infuus bij mij mislukt was, kwam er nog een MRA langs om het te proberen en nu lukte het gelukkig in één keer. Ik denk dat ik een blauwe plek ga krijgen op mijn rechterarm, waar de MRA gister misprikte.

Het begin van de hele cyclus ging net zoals dag 2, er werden na inname van het medicijn (dit drankje was heel zout, behoorlijk vies) om de 5 minuten handelingen verricht ('vital signs', ECG maken, bloed afnemen), echter had dit medicijn een hele andere uitwerking op mij. Het eerste kwartier werd ik een klein beetje duizelig en ging ik plat liggen, daarna heb ik geloof ik nog een beetje voor me uit liggen staren maar toen ben ik blijkbaar in slaap gevallen. 

Ik werd op een gegeven moment wakker omdat er 2 mensen rondom mijn bed stonden, blijkbaar deed de saturatiemeter het even niet goed maar werkte ik niet mee. Mijn MRA vertelde mij dat ze het afgelopen uur een ECG hadden gemaakt en bloed hadden afgenomen, echter hier weet ik dus niets meer van. Ik schijn mijn ogen open te hebben gehad en 'ja' te hebben geantwoord op aanspreken, echter was ik heel onrustig en weigerde ik stil te liggen tijdens het ECG maken, ook was ik aan het neuriën en mompelen. Toen ik eenmaal weer wakker was gemaakt bleef ik nog erg moe, alle handelingen kostten te veel energie en ik ben weer verder gaan slapen (ik wilde mijn telefoon pakken om mijn moeder te whatsappen, maar dat lukte niet eens).

Rond half 12, 2,5uur na inname van het medicijn begon ik mij wat minder slaperig te voelen en kon ik zelfs rechtop in bed zitten. 

Wat wij wel allemaal merken, is dat je ook moe wordt van 4 uur lang in bed liggen en niks doen, maar dat is een ander soort moeheid dan die je krijgt van het medicijn. De laatste 1,5uur heb ik dan ook nog een beetje liggen soezen.

Rond 1 uur was het weer tijd voor dezelfde (grote) lunch en ik ben trots, want ik heb alles opgekregen! Ik had van tevoren gezorgd dat de 3 boterhammen geroosterd waren, waardoor ik het veel makkelijker kon kauwen en alles binnen de tijd op had. Hierna bestond de rest van de dag uit om het half uur/uur bloed afnemen, tot om 5 uur het infuus er weer uit mocht.

Bij het avondeten kregen wij kip stroganoff met aardappeltjes en prei à la crème, dit was goed te eten! 

's Avonds hebben we nog een film gekeken en toen was de dag alweer om. Morgen weer een rustdag, dan zal ik vast niet zoveel spannends te melden hebben.

PS. Ik heb wat foto's toegevoegd, ook in vorige berichten! Zijn er nog dingen waar jullie graag foto's van willen zien? (behalve het ontbijt, ik denk niet dat dat mag haha)

Wat irritatie na verwijderen van een ECG sticker

Afplakken van het infuus om te douchen

Day 3: rustdag 1

Vandaag een rustdag!

We werden om 8 uur (uitslapen!) gewekt voor een ECG, hierna mochten we gaan ontbijten.

Op de rustdagen mag je zelf kiezen wat je wilt eten en hoeveel, je mag bij het ontbijt 2 hartig beleg kiezen en verder heb je onbeperkt brood en zoet beleg (vruchtenhagel, allemaal soorten jam, honing). Ook krijg je bij het ontbijt een glas jus d'orange en is er thee. Bij de lunch is het hetzelfde verhaal, dan mag je 3 hartig beleg kiezen en krijg je een kop melk erbij. 
Het avondeten was ditmaal een gehaktbal met aardappels en sperzieboontjes, voor de verandering was het bijna een normale portie en het smaakte ook behoorlijk goed voor een opgewarmde maaltijd!

Bijna iedereen hier gebruikt de rustdagen als studiedagen, bed 1 is bezig met zijn scriptie, bed 2 heeft over 2 weken tentamens, etc. Ikzelf ben bezig met de toetsen die ik moet maken voor ik in november op de Spoedeisende hulp begin, en ik ben van plan om nog aan mijn cursus zweeds te werken.

Voor de rest heb ik niet zoveel te melden, ik heb de dag vooral doorgebracht met spelletjes spelen op de computer, een beetje slapen, douchen, eten en studeren.

Dat wordt een blauwe plek...

Ze hebben net 2 keer geprobeerd om een infuus te prikken zonder succes, dus nu gaan ze het morgenochtend nog een keer proberen. Duim voor me!

Morgen krijg ik het reeds bestaande middel op de nuchtere maag, hiervan is bekend dat ongeveer 25% ervan gaat braken dus ik ben benieuwd. 
To be continued! 

Het medicijn

Het al bestaande medicijn wat wij krijgen is trouwens GHB (het heet Xyrem) en wordt gebruikt voor verschillende doeleinden, hieronder de medische site waarop wordt uitgelegd voor wat het wordt gebruikt en wat de bijwerkingen zijn.
Het nieuwe medicijn weet ik niet precies wat het is en hoe het werkt, maar het lijkt er in ieder geval op.


http://fk.cvz.nl/preparaatteksten/n/natriumoxybaat.asp

Day 2; het medicijn

Het eerste kwartier voelde ik nog niks. Ik keek een beetje rond en zag 3 van mijn kamergenoten (die het middel dus al eerder hadden gehad, elke keer 5 minuten eerder dan de volgende) plat liggen, maar ik zat nog rechtop.

Op een gegeven moment werd ik toch een klein beetje duizelig en legde mijn MRA mij plat in het bed. 

In het begin werd er om de 5 minuten een handeling gedaan, ofwel de vital signs monitoren, ofwel bloed afnemen, een ECG maken of vragen hoe je je voelt en of je al iets merkt. 

Voordat ik zal vertellen hoe ik op dit medicijn reageerde, zal ik hieronder schetsen hoe mijn kamergenoten erop reageerden: 

Bed 1: deze jongen merkte echt totaal niks. Hij heeft 4 uur lang gewoon gezeten en gelegen, was op een gegeven moment zelfs een filmpje aan het kijken. Wel hoorde ik van de MRA's dat hij juist wat actiever werd.

Bed 2: dit meisje was echt totaal aan het spacen. Zij lag op bed en had het grootste deel van de tijd haar ogen dicht, als mensen haar aanspraken reageerde ze ook echt ontzettend langzaam of gaf gewoon geen antwoord. Zij vertelde later dat ze het wel 'een lekker gevoel vond', hoe zij zich tijdens het medicijn voelde.

Bed 3: deze jongen werd al vrij snel erg slaperig en heeft het grootste deel van de tijd ook liggen slapen. 

Bed 4: deze vrouw lag naast mij dus ik hoorde hier veel van. Zij vertelde onder andere dat het net leek alsof alle stemmen van ver kwamen en dat de handelingen leken alsof ze op een kilometer afstand werden gedaan. Ook had zij wat druk op de borst in het begin en was erg slaperig, ook wat duizelig en misselijk.

Bed 6: deze jongen lag aan de andere kant naast mij. Hij vertelde later dat hij maximaal 3 woorden kon uitbrengen en dat hij erg slaperig was, hij probeerde iemand te whatsappen maar dit ging niet omdat hij elke keer 'weg viel'. Ik heb hem ook keihard horen snurken en de MRA heeft hem zelfs een pijnprikkel toegediend waar hij doorheen sliep.

En ja, dan ik:

Na ongeveer een half uur tot drie kwartier merkte ik wel dat ik toch erg duizelig werd. Ik lag al plat in bed, maar toch draaide de hele wereld om mij heen. Ik probeerde ook nog om rechtop te gaan zitten maar dit ging echt niet meer. Ook werd ik wat lacherig en voelde ik mij ineens heel happy. Ik werd echter nog niet slaperig, wat ik wel had verwacht, en heb nog een leuk gesprek met mijn MRA kunnen voeren. 

Toen na ongeveer een uur tot anderhalf uur merkte ik dat ik misselijk werd als ik rechterovereind ging zitten, zodra ik lag had ik nergens (behalve de duizeligheid) last van, maar als ik probeerde om overeind te komen werd ik ineens toch wel misselijk. Ik heb gelukkig niet overgegeven omdat ik eigenlijk de hele tijd wel plat heb gelegen. Die misselijkheid bij rechtop zitten schijnt een veelvoorkomende bijwerking van dit middel te zijn.

Maar ja, toen moest ik op een gegeven moment naar het toilet. Zo goed en kwaad als het ging onder die duizeligheid ben ik met mijn MRA naar het toilet gelopen, dit ging nog wel redelijk. Echter toen ik daar zat werd ik toch wel erg misselijk en zijn we zo snel mogelijk terug naar het bed gegaan (van de wc tot het bed is ongeveer 10 stappen, dus niet zo ver). Toen ik in de spiegel keek zag ik ook dat ik erg wit was.

Hierna ben ik op mijn zij in bed gaan liggen met mijn ogen dicht, dit hielp wel iets. Ik kon helaas niet op mijn buik liggen omdat die erg gevoelig was van het ranzige ontbijt die ochtend. Op een gegeven moment ben ik ook in slaap gevallen, ik hoorde dat mijn kamergenoten (behalve bed 1) ook allemaal hebben geslapen.

Ondertussen werd er nog steeds bloed afgenomen en de vital signs gecontroleerd, zoals ik al zei werd er die dag in totaal 18 keer een buisje bloed afgenomen. Ook hebben ze nog een paar keer een ECG gemaakt.

Wat ook belangrijk is om te vermelden: gedurende de periode dat het medicijn nog niet uitgewerkt was (van begin tot eind duurt ongeveer 4-5 uur, dan verwacht je dat het weer is uitgewerkt) is er continue een arts op de zaal aanwezig, die er gelijk bij wordt geroepen als er iets verandert of je niet lekker bent. 

Rond 13:00 uur werd alle apparatuur losgekoppeld en mocht je naar de eetzaal om te lunchen. Iedereen voelde zich toen weer goed, sommigen alleen nog een beetje vermoeid.

Je kreeg 3 boterhammen, een plak ham, een plak kaas, jam, 15gram margarine, een kop soep, een glas (verse, thank god) melk en een kop thee. En ja, ook dit moest eigenlijk allemaal op binnen een bepaalde tijd. Het lukte mij echter niet om alles op te krijgen binnen die tijd en ik werd alweer geroepen voor bloedafname, dus ik kon een deel laten staan. 

De rest van de middag werd er om het uur bloed afgenomen en maakten ze af en toe een ECG, maar het was niet zo intensief als de ochtend. 

Om 17:00 uur werd de laatste blood sample afgenomen, haalden ze het infuus eruit en mochten wij eten. We kregen weer zo'n enorme bak, dit keer met macaroni. Ook nu was het de bedoeling dat je alles op at, maar dit lukte nu 2 van de 6 personen. Ik vraag me af of die mensen hier wel eens zelf hebben geprobeerd om alles op te eten, voor zo'n ukkie zoals ik is dat echt heel lastig.

Je kon tussendoor trouwens wel douchen als je een uur even niks had, dan deden ze een handschoen om je infuus die ze afplakten en moest je een beetje oppassen met het water. De douches hier zijn lekker, ze worden heerlijk warm en je hebt alle privacy dus dat is een plus.

Na het avondeten had iedereen de tijd voor zichzelf, de meesten hebben op de laptop een film gekeken en om half 9 hebben we een potje kolonisten van Catan gespeeld. Vervolgens was het alweer rond half 11, heb ik nog even een spelletje op de laptop gespeeld en ben ik rond half 12 gaan slapen. 

De bedden zijn hier trouwens ook erg goed, het linnengoed is lekker zacht, de deken is warm, je kunt hier lekker slapen.

To be continued met een minder spannend verhaal, day 3...

Day 2; de eerste proefpersoondag; de voorbereiding

Spannend, de eerste echte proefpersoon dag, nu ging het beginnen!

Het rooster begon met 's ochtends om half 7 urine inleveren. Nu had de verpleging (hier MRA's genoemd, medisch registratie assistent) verteld dat dit in principe al mocht vanaf 4 uur s nachts en aangezien ik vaker midden in de nacht wakker word om te gaan plassen, liep ik om 5 uur al door de gang om mijn urine in te leveren. 
Toen de rest om half 7 wakker werd gemaakt om deze taak te voltooien, kon ik nog heerlijk even in mijn bed blijven liggen. 
Om 7 uur werden de infusen gecontroleerd, werd er gevraagd hoe je je voelde en moest je nogmaals een alcoholblaastest doen (want stel je voor dat wij midden in de nacht door het raam naar buiten zijn geklommen om even flink wat alcohol te drinken!). Om 8 uur werd er een ECG (hartfilmpje) gemaakt en werden weer alle vital signs opgeschreven. Hierna werd de eerste blood sample afgenomen, iets wat nog 17 keer zou gebeuren die dag (er werd elke keer één buisje afgenomen via het infuus).
Wat wel goed is, is dat je op de proefpersoon dagen de hele dag één persoon bij jou hebt die alles doet, dus die ook jouw aanspreekpunt is. Iedere proefpersoon had zijn eigen MRA. Die van mij was onwijs aardig en ik kon leuk met hem praten.
Alle handelingen die gedaan werden, werden precies op de tijd gedaan. Degene op bed 1 kreeg bijvoorbeeld om 08:00 uur een ECG, degene op bed 2 om 08:05 uur etc. Ik lag op bed 5, dus ik kon bij 4 van mijn voorgangers zien wat er ging gebeuren.

Qua wat je krijgt voor medicijn zijn er 4 mogelijkheden:
- Het al bestaande middel op een nuchtere maag
- Het al bestaande middel na een vetrijk ontbijt
- Het nieuwe middel op een nuchtere maag
- Het nieuwe middel na een vetrijk ontbijt.

Ik kreeg op deze dag het nieuwe middel na een vetrijk ontbijt. Dit betekende dat ik na de bloedafname gelijk naar de eetkamer moest en klaar moest gaan zitten voor het eten. Klokslag 08:15 uur moest je beginnen met eten en om 08:35 uur moest alles op zijn. Om even te schetsen wat voor een hel dit is:
Het ontbijt bestaat uit 2 gebakken eieren gebakken in 15 gram boter of margarine, 40 gram bacon, 115 gram gebakken aardappelen, 2 sneden brood met 15 gram margarine en 1 glas volle langhoudbare melk (yuk).
Nu vond ik dit van tevoren eigenlijk best wel klinken als een lekker ontbijt, maar het was allemaal niet vers en werd opgewarmd in de magnetron. Het ei was gewoon een gele plak vettigheid, de aardappeltjes waren klef maar vond ik nog wel te eten, de bacon smaakte helaas niet echt naar spek en tja die langhoudbare melk... Gelukkig drink je dat snel weg. 
Het lukte mij helaas niet om het hele ontbijt binnen 20 minuten weg te krijgen, ik mocht er nog 5 minuten langer over doen. Zelfs toen deed ik er nog een halve minuut langer over maar de MRA was aardig en zag dit door de vingers (ik weet ook niet wat ze anders had moeten doen haha).
Na het ontbijt zat ik natuurlijk ontzettend vol, ik moest meteen door naar de slaapzaal want ze gingen beginnen met het medicijn toedienen!

Ik kreeg 60ml van het medicijn in een buisje wat ik gelijk op moest drinken terwijl ik rechtop zat, gevolgd door een glas water. Het medicijn smaakte niet lekker maar was nog wel makkelijk weg te krijgen.

En toen ging het beginnen...

Day 1

Op 14 oktober moesten wij ons om 14:00 uur melden in het onderzoekscentrum in Groningen. Je moest hiervoor 4 uur nuchter zijn wat best vervelend is, want eer je eindelijk weer mag eten is het vaak rond 16:00 uur.
De treinreis was (niet geheel onverwacht) verschrikkelijk, treinen reden niet of met vertraging, besloten tijdens de rit ineens maar tot een bepaald station te gaan en bussen vertrokken ook te laat. Ik had gepland om hier om 13:30 uur te zijn, dit werd uiteindelijk 14:15 uur. Gelukkig was dit geen probleem en was er zelfs nog iemand later dan ik.
Wij lagen met 6 personen op een slaapzaal en er waren nog 2 vrouwen als reserve ingedeeld, die sliepen op een andere zaal. 

Bij aankomst werd er eerst bloed en een alcoholtest afgenomen en werden wij ingelicht over de gang van zaken en het rooster. Toen dit allemaal achter de rug was mochten wij éindelijk iets eten. Na het eten werd er nog van alles gecontroleerd zoals de bloeddruk, pols, temperatuur, zuurstofgehalte van het bloed en de hartslag (vanaf hier de vital signs genoemd) en toen was het alweer tijd voor het avondeten, een enórme bak nasi met kip, wat op één persoon na niemand helemaal op kreeg. 
In principe is het hier de bedoeling dat je alles helemaal opeet wat je krijgt voorgeschoteld, maar dit is (zeker voor mij, ik ben ook nog de kleinste van de groep en ben niet gewend om heel veel te eten) echt een onmogelijke taak.

Na het avondeten werd er een infuus ingebracht. Bij mij ging dit gelukkig heel vlot, ik ben normaal niet heel makkelijk te prikken maar het ging goed. Een van mijn kamergenoten had helaas niet zo veel geluk, er werd bij haar 2 keer mis geprikt en zij zou toen de volgende ochtend opnieuw worden geprikt. 
Hierna hebben wij nog met zijn 8en het spel Party&Co gedaan, wat supergezellig was en waarbij mijn team uiteraard heeft gewonnen. Er werd nog een film opgezet, Mystic Rivers, waar ik echt niks aan vond, dus ik ben halverwege gaan douchen, heb nog even wat op mijn laptop gezeten en ben toen mijn bed in gedoken. De bedtijd is hier rond 12en, maar ik ben gewend om wat eerder te gaan slapen en dat kan dan ook.

Het schema is als volgt:
Je hebt de ene dag een 'proefpersoondag', waarbij je het medicijn krijgt toegediend en continue van alles wordt gemeten en daarna weer een rustdag. 
De volgende dag zou dus de eerste proefpersoondag worden en wij vonden het allemaal best wel spannend en waren erg benieuwd!

Inleiding

Toen ik aan mijn omgeving vertelde dat ik mee ging doen aan medisch onderzoek, kreeg ik erg verschillende reacties, met de meest voorkomende reactie 'oh brrr, vind je dat niet eng dan?'. Toen ik vertelde wat de vergoeding zou zijn (1400 euro voor 9 dagen) werden de reacties vaak íets milder, maar de meesten vonden het toch maar niks.
In deze blog wil ik mijn ervaringen van deze 9 dagen proefpersoon zijn delen, in de hoop iets van die angst weg te nemen, en omdat ik het prettig vind mijn ervaringen op te schrijven.

Ik hoop dat jullie het met plezier lezen!

xxx Tanya